مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان پی و پی سازی

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

---

مقررات ملّی ساختمان ایران مبحث هفتم پی و پی سازی

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

حجم فایل: ۶۷۹کیلوبایت

تعداد صفحه: ۸۱صفحه

فرمت فایل: pdf

قیمت فایل: رایگان

۱-۷- کلیات

۱-۱-۷- هذف

۲-۱-۷- دامنه کاربرد

۳-۱-۷- تعاریف

۱-۳-۱-۷- تنش موثر: تنشی است که از تفاضل تنش کل و فشار آب حفر های در داخل خاک اشباع به دست می آید.

۲-۳-۱-۷- پی: به مجموعه بخش هایی از سازه و خاک در تماس با آن اطلاق می شود که انتقال بار بین سازه و زمین از طریق آن صورت می گیرد. پی ها عمدتا به سه گروه تقسیم می شوند:

الف ) پی های سطحی: به پی هایی گفته می شود که در عمق کم و نزدیک سطح زمین (عمق پی (D) کمتر از سه برابر عرض پی (B) 3> D/B) ساخته م یشوند. این پی ها شامل: پی های منفرد، نواری، شبکه ای و گسترده می باشند. جنس پی های سطحی ممکن است سنگی، بتنی و یا بتن آرمه باشند.

ب) پی های عمیق یا شمع ها: به پی هایی گفته می شود که نسبت عمق قرارگیری به کوچکترین بعد
افقی آن ها از  تجاوز کند . این پی ها شامل انواع شمع ها، دیوارک ها و دیوارهای جدا کننده می شوند. پی های عمیق در ساختمان ها معمولاً به وسیله یک سازه میانی، که کلاهک یا سر شمع نامیده می شود، بارهای سازه را به زمین منتقل می نمایند.

پ) پی های نیمه عمیق: به پی هایی گفته می شود که در حد فاصل بین پی های سطحی و پی های عمیق قرار دارند. پی های صندوقهای معمولاً در این گروه قرار دارند و م یتوانند در جهت اطمینان مثل پی های سطحی طراحی شوند.

۳-۳-۱-۷- خاکریزی مهندسی: به خاکریزی گفته می شود که احتیاج به کنترل جنس و تراکم خاک دارد و در پایداری ساختمان مؤثر است.

۴-۳-۱-۷- سازه های نگهبان: به سازه هایی اطلاق می شود که برای نگهداری خاک به کار برده می شوند. این سازه ها شامل انواع دیوارها و سیستم های نگهبان هستند که در آن ها عناصر سازه ای ممکن است با خاک یا سنگ ترکیب شده و یا از تسلیح خاک استفاده شوند.

۵-۳-۱-۷- شناسایی های ژئوتکنیکی: به مجموعه اقدامات و مطالعاتی گفته می شود که منجر به شناخت مشخصات مهندسی لای ههای زمین می شود. این اقدامات شامل بررسی نقش ههای زمین شناسی و زمین شناسی مهندسی با مقیاس مناسب، بررسی گزارش لایه های زمین در ساختگاه های مجاور، بازدید از برش ها و مقاطع خاک موجود، انجام مطالعات ژئوفیزیک و ژئوتکنیک با حفر گمانه و انجام آزمایش های آزمایشگاهی می باشد.

۶-۳-۱-۷- داده های ژئوتکنیکی: به متغیر برداشت شده از زمین ساختگاه گفته می شود.

۷-۳-۱-۷- گمانه : حفاری در زمین به منظور شناخت خواص مهندسی خاک می باشد. حفاری می تواند به صورت دستی با رعایت مسائل فنی و ایمنی خاص و یا با ماشین حفاری انجام شود.

۸-۳-۱-۷- طراحی ژئوتکنیکی: کلیه خدمات مهندسی که به منظور تعیین هندسه، کنترل پایداری، ایستایی و تغییرشکل های پی و بخش خاک زیر آن انجام می گیرد.

۹-۳-۱-۷- زمین مناسب: زمینی که با توجه به بار سازه مورد نظر، از باربری قابل قبول و نشست پذیری کم برخوردار باشد. اگر چنانچه اطلاعاتی از زمین مورد نظر قبل از شناسایی در دست نباشد، نمیتوان زمین را مناسب فرض کرد.

۱۰-۳-۱-۷- لایه بندی پیچیده: لایه های خاک که شکل منحنی با شیب تند و با جنس متنوع باشند از قبیل در مجاورت گسل ها یا نزدیک رودخانه ها یا پای شی بها بوده و تفسیر لایه بندی مشکل باشد. در سایر شرایط که لایه بندی یکنواخت است، لایه بندی ساده اطلاق می شود.

۱۱-۳-۱-۷- ساختمان های با اهمیت کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد: این تعاریف عیناً طبق تعاریف به کار برده شده در مبحث ششم مقررات ملّی ساختمان (استاندارد ۲۸۰۰ ) می باشد.

۴-۱-۷- روش های طراحی

استفاده از دو روش طراحی تنش مجاز و حالات حدی در این مقررات مجاز میباشد و طراح می تواند هر یک از این روش ها را انتخاب کند.

۱-۴-۱-۷- روش تنش مجاز

در این روش بارهایی که در مبحث ششم مقررات ملّی ساختمان آورده شده است با ضریب یک در محاسبات نیرو لحاظ می شوند و بار وارد برخاک محاسبه م یگردد. سپس با اعمال ضریب اطمینان مناسب تنش مجاز خاک محاسبه و طراحی انجام می شود. برای محاسبه نشست، بارهای وارده با ضریب یک در نظر گرفته می شود و نشست محاسبه شده (بدون اعمال ضریب اطمینان) باید از نشست مجاز کمتر باشد.

۲-۴-۱-۷- روش حالت حدی

در این روش دو ضریب ایمنی برای بار و مقاومت (LRFD) به طور جداگانه در محاسبات حالات حدی نهایی و بهره برداری استفاده می شود.

۱-۲-۴-۱-۷- حالت حدی نهایی

اولین مجموعه ضرایب ایمنی در این روش اعمال ضرایب افزایش بار است و مقدار آن بستگی به میزان عدم اطمینان در برآورد مقدار بار دارد. ضرایب فوق از مباحث مقررات ملّی ساختمان (ششم، نهم، دهم) بر حسب مورد تعیین می شوند. دومین مجموعه ضرایب ایمنی برای تقلیل مقاومت مصالح است و مقدار آن بستگی به عدم اطمینان موجود در کیفیت مصالح، نحوه اجرا و دقت دارد. مقادیر ضرایب افزایش بار و تقلیل مقاومت بر حسب مورد در فصول مختلف این مبحث آمده است.

۲-۲-۴-۱-۷- حالت حدی بهره برداری

طراحی در حالت حدی بهره برداری اغلب جهت کنترل نشست و تغییرشکل ها به کار می رود و در آن هر دو ضرایب کاهش مقاومت و افزایش بار (عمدتاً) برابر یک در نظر گرفته می شود.

۲-۷- شناسایی ژئوتکنیکی زمین

۱-۲-۷- هدف

به منظور شناسایی زمین، داده های ژئوتکنیکی باید گردآوری و تفسیر شود. این داده ها افزون بر اطلاعات ژئوتکنیکی شامل داده های زمین شناسی عمومی، زمین شناسی مهندسی، زمین ریخت شناسی، لرزه خیزی، هیدروژئولوژی و تاریخچه ساختگاه می باشند. این شناسایی ها شامل بررسی لایه بندی خاک و خصوصیات مهندسی آن، شرایط آب زیرزمینی، تراز سنگ بستر و سایر مشخصات ساختگاه پروژه است. کسب اطلاعات فوق پیچیده و تابع عوامل زیر می باشد:

الف) نوع پروژه

ب) شرایط زمین

پ) بودجه و فناوری در اختیار برای عملیات شناسایی

انجام شناسایی ژئوتکنیکی زمین باید چنان برنامهریزی شود که نیازمندی های طراحی، ساخت و تامین عملکرد سازه پیشنهادی را فراهم نماید. باید توجه داشت در صورت مواجه شدن با شرایط متفاوت و جدید در خلال اجرای کار، خصوصیات ژئوتکنیکی لایه های خاک می تواند مورد تجدید نظر قرار گیرد.
ضمناً چنانچه طراحی های سازه ای دستخوش تغییرات گردند (به عنوان مثال جابجایی محل سازه های مهم، تغییر تعداد طبقات سازه ها و غیره) متناسب با این تغییرات، شناسایی های ژئوتکنیکی نیز لازم است تغییر یابند.

بررسی های مورد نیاز طراحی های ژئوتکنیکی باید با هد فهای ذیل صورت گیرد:
الف- گردآوری اطلاعات لازم ساختگاه از جمله تعیین جنس و لایه بندی زیرین زمین، به منظور طراحی ایمن و بدون تغییر در کارایی ساختمان و ضمن صرفه اقتصادی در طرح آن.

ب- گردآوری اطلاعات لازم برای برنام هریزی موقت و دائمی ساخت و ساز بنا در مراحلی که به شرایط زمین ساختگاه مرتبط می شوند شامل وضعیت هندسی و مکانیکی لایه های زیرسطحی، شرایط آب زیرزمینی، وجود مصالح و شرایط نامناسب برای پایداری ساختمان و غیره.

پ- پیش بینی و شناسایی مشکلات احتمالی که ممکن است در خلال اجرای ساختمان و پس از آن از ناحیه زمین بروز نماید.

۲-۲-۷- شرایط نیاز به انجام عملیات شناسایی

۱-۲-۲-۷- در صورتی که تمام شرایط زیر برقرار باشد نیاز به انجام عملیات گمانه زنی نمی باشد و جمع آوری اطلاعات و بازدید محلی کفایت می نماید.

۱-۱-۲-۲-۷- داده های کافی از محدوده محل مورد نظر و زمین های با سازند زمین شناسی مشابه در دسترس باشند.

۲-۱-۲-۲-۷- ساختمان مورد نظر با اهمیت کم یا با اهمیت متوسط و با حداکثر ۴ طبقه باشد.

۳-۱-۲-۲-۷- ساختمان مورد نظر با مساحت اشغال کمتر از ۳۰۰ متر مربع باشد.

۴-۱-۲-۲-۷- در طراحی و اجرای ساختمان نیاز به گودبرداری به میزان کمتر از ۲ متر باشد.

۵-۱-۲-۲-۷- تعداد ساختمان ها زیاد (بیش از ۳ ساختمان مشابه و نزدیک به یکدیگر مانند شهرک ها، پروژه های انبوه سازی و غیره) نباشد.

 

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان

مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان