مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

---

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

حجم فایل:۱٫۲۰۹KB

تعداد صفحه:۲۶۰صفحه

فرمت فایل:PDF

قیمت فایل:رایگان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

 

مقررات ملّی ساختمان ایران مبحث پنجم مصالح و فرآورده های ساختمانی

نام کتاب: مبحث پنجم مصالح و فرآوردههای ساختمانی
تهیه کننده: دفتر مقررات ملّی ساختمان
ناشر: نشر توسعه ایران
شمارگان: ۳۰۰۰ جلد
۹۷۸-۶۰۰-۳۰۱-۰۱۹- شابک: ۲
نوبت چاپ: اول
تاریخ چاپ: ۱۳۹۲
چاپ و صحافی: کانون
قیمت: ۷۵,۰۰۰ ریال
حق چاپ برای تهیه کننده محفوظ است.

۱-۵- کلیات

۱-۱-۵- هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این مبحث، ارائه مشخصات فنی مواد، مصالح و فرآورده های ساختمانی به منظور
حفظ ایمنی، بهداشت، محیط زیست، دوام مناسب و صرفه اقتصادی در ساختمان است. دامنه
کاربرد آن نیز محدود به انواع مواد، مصالح و فراورده های ساختمانی متعارف است، که در بنای انواع
ساختمانها و تأسیسات مربوط، مورد استفاده قرار می گیرد. این مصالح و فرآورده های ساختمانی
باید، جوابگوی نیازهای طراحی باشد. از این رو، مهندسان طراح، ناظر و مجری باید با توجه به
مشخصات ساختمان و تأسیسات، مواد و مصالح و فراورد ههای ساختمانی مناسب را انتخاب و حداقل
مشخصات فنی آنها را مطابق طرح ارائه کنند. مشخصات ارائه شده در طرح ها، بایستی با ضوابط
مطرح در این مبحث تطبیق کند.
با توجه به زلزله خیز بودن ایران بایستی برای سبک سازی و کاهش جرم ساختمان، مصالح مقاوم و
سبک با حداکثر نسبت مقاومت به وزن بهکار برده شود، تا علاوه بر ایمنی بیشتر، تأثیر زلزله بر ساختمان
نیز کاهش یابد. همچنین با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست، تولیدکنندگان و مصر فکنندگان
می بایستی در استفاده مجدد، بازیافت و بازیابی مواد، مصالح و فرآورد ههای ساختمانی با رعایت
ضوابط اهتمام ورزند.
یادآوری: در مورد هر دسته از مصالح، رعایت الزامات مقرر در دیگر مباحث مقررات ملّی ضروری
است.

۲-۱-۵- دسته بندی مصالح

در این مبحث، مواد و مصالح و فرآورده های ساختمانی به صورت زیر طبق هبندی شده اند:
– آجر
– بلوک های سفالی توخالی
– کاشی سرامیکی
– سنگ ساختمانی
– سنگدانهها
– سیمان و فرآورده های آنها
– مواد افزودنی شیمیایی بتن
– آهک و فرآورده های آنها
– گچ و فرآورده های آن
– ملات های ساختمانی
– فلزها و مصالح جوشکاری
– چوب و فرآورده های آن
– قیر و قطران
– شیشه
– رنگ و پوشش های ساختمانی
– عایق های رطوبتی
– عایق های حرارتی
– پلیمرهای ساختمانی

– نانومواد

۳-۱-۵- استانداردها

۱-۳-۱-۵- مواد، مصالح و فراورده های ساختمانی باید از نظر ویژگی ، مشخصات فنی و رو ش های
آزمایش منطبق با استانداردهای ملّی ایران و معیارهای پذیرفته در هر بخش از این مبحث باشد. به این منظور، برای هر دسته از مصالح و فرآورده های ساختمانی، استانداردهای ملّی مربوط معرفی می شود.

۲-۳-۱-۵- در مدت اعتبار این مبحث، چنانچه استانداردها یا ویرایشهای جدیدی از استاندارد به  تصویب برسد، جانشین استانداردها و معیارهای مشابه در این مبحث خواهد شد.

۳-۳-۱-۵- اگر در پاره ای از موارد، استاندارد ملّی وجود نداشته باشد، باید استانداردهای معتبر  بین المللی ملاک عمل قرار گیرد.

۴-۱-۵-ویژگی ها و مشخصات فنی

تولیدکنندگان و واردکنندگان مواد، مصالح و فراورده های ساختمانی باید ویژگی ها و مشخصات فنی آنها را برابر استانداردهای مربوط و معیارهای پذیرفته شده در این مبحث، معتبر بشمرند و در صورت درخواست مصرف کننده؛ تولیدکننده، توزیع کننده و یا واردکننده ملزم به ارائه مشخصات است.

۵-۱-۵- تأیید کیفیت

۱-۵-۱-۵- کنترل ویژگی های مواد، مصالح و فراورده های ساختمانی، تطابق آن با استانداردهای  مربوط، اعلام مشخصات و اظهار نظر مقایس های، با سازمان ملّی استاندارد یا آزمایشگا ه های تأیید صلاحیت شده از سوی آن سازمان از طریق پروانه کاربرد نشان استاندارد است.

۲-۵-۱-۵- تعیین مشخصات فنی و تطابق ویژگ یهای کارکردی مواد، مصالح و فرآورده های  ساختمانی براساس مقررات ملّی ساختمان با مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی وابسته به وزارت راه، مسکن و شهرسازی و مراجع تأیید صلاحیت شده از سوی آن مرکز و از طریق صدور گواهی نامه فنی است.

۶-۱-۵- مطابقت با استاندارد

۱-۶-۱-۵- طراحان و مجریان با توجه به محدوده کاربرد مصالح مورد نظر باید، در نقشه ها و مدارک  فنی مربوط، ویژگی ها و مشخصات فنی مواد، مصالح و فرآورده های ساختمانی را تعیین کنند.

۲-۶-۱-۵- استفاده از مواد و مصالح و فرآورد ههای ساختمانی غیر مطابق با مشخصات و معیارهای پذیرفته شده در این مبحث، مجاز نیست

۷-۱-۵- استفاده مجدد

استفاده از مواد، مصالح و فرآورده های ساختمانی مستعمل، در صورت مطابقت مشخصات فنی آنها با
معیارهای پذیرفته شده در این مبحث و توجه به نوع مصرف آنها بلامانع است.

۸-۱-۵- مصالح و فرآورده های جدید

مصالح و فرآورده های ساختمانی جدید، جز آنها که نام و مشخصاتشان در این مبحث آمده است، در صورتی قابل استفاده هستند که مشخصات و دامنه کاربرد آنها به تأیید سازمان ملّی استاندارد و یا مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی رسیده باشد و برای آ نها گواهینامه فنی معتبر اخذ شده باشد.

۹-۱-۵- انبار کردن

مواد، مصالح و فرآورده های ساختمانی باید به گونه ای انبار شود که دسترسی به آنها آسان باشد.
مصالحی که زودتر وارد شده است باید زودتر نیز خارج و مصرف شود و با مصالح دیگر مخلوط
نشود. محیط نگهداری آنها نیز نباید سبب از میان رفتن ویژگی ها و مشخصات فنی آنها شود. با
توجه به نوع مصالح بایستی تمهیدات لازم جهت اطفاء حریق در بروز احتمال آتش سوزی پیشبینی و
فراهم گردد.

۱۰-۱-۵- ساخت و تولید در کارگاه

۱-۱۰-۱-۵- مواد و مصالح و فرآورده های تولیدی در کارگاه های ساختمانی باید با مشخصات فنی  پذیرفته شده در این مبحث مطابقت داشته باشد.

۲-۱۰-۱-۵- در تولید مواد، مصالح و فرآورده های ساختمانی در کارگاه و محل مصرف، رعایت نکات  ایمنی، مطابق مبحث دوازدهم، الزامی است.

۲-۵- آجر

۱-۲-۵- تعریف

آجر فرآورده ای ساختمانی است که در گونه های رسی، شیلی و شیستی، مارنی، ماسه آهکی، بتنی و
شکل های گوناگون تولید می شود، و عمدتاً در دیوارچینی، نماسازی و کرسی چینی، کف سازی و
کف پوشی به کار می رود.

۲-۲-۵- دسته بندی

آجر برحسب مواد خام استفاده شده در ساخت آن، به انواع زیر تقسیم می شود:

-۱-۲-۲-۵ آجر رسی، شیلی، شیستی و مارنی:

آجری که از پخت خشت خام رسی و یا از پخت خشت تهیه شده از مخلوط مرطوب فشرده شده شیل و شیست و مارن (روش پرسی) و در هر دو حالت، در دمای حدود ۱۰۰۰ درجه سلسیوس به دست می آید.
براساس استاندارد ملّی ایران شماره ۷ ایران، آجر رسی ساختمانی، برحسب نوع مصرف به گروه های آجر توکار، آجر نما و آجر مهندسی تقسیم م یشود:
آجر توکار: آجری که برای کارهای عمومی ساختمان مناسب است. این آجرها، برحسب محل مصرف، به دو نوع باربر و غیرباربر منقسم و هرکدام نیز به دو دسته توپر و سوراخدار درجه بندی
می شود.
آجر نما: آجری که بدون نیاز به اندودکاری یا پوش شهای دیگر، مستقیماً برای نماسازی به مصرف
می رسد. این آجر دو نوع متعارف و پلاکی دارد. آجرهای نمای متعارف و پلاکی به دو دسته توپر و سوراخ دار و هرکدام، برحسب مقاومت فشاری، به دو درجه ۱ و ۲ تقسیم می شود.
آجر مهندسی: آجری با جسم متراکم و پرمقاومت که برای ساخت اعضای باربر مناسب است. این
نوع آجر به دو دسته توپر و سوراخ دار و هرکدام، برحسب مقاومت فشاری، به دو درجه ۱ و ۲ تقسیم
می شود.

۲-۲-۲-۵- آجر سیک : آجری که از رس، لوم یا مواد رسی، با افزودنی ها (مواد هوازا) یا بدون آنها  قالب گیری و پخته می شود. چگالی ظاهری این آجرها نباید بیشتر از ۱۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب باشد. مواد افزودنی نیز نباید، در درازمدت، اثر مخرب بر خواص آجرها داشته باشد.

 

 

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان