مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان ایران ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان

---

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان ایران ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا

حجم فایل : ۴۹۷KB

تعداد صفحه : ۹۲ صفحه 

فرمت فایل : PDF 

قیمت فایل : رایگان 

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان

۱-۱۲ کلیات

۱-۱-۱۲ هدف

هدف این مبحث تعیین حداقل ضوابط و مقررات به منظور تأمین ایمنی، بهداشت کار و حفاظت از محیط زیست هنگام اجرای عملیات ساختمانی است.

۲-۱-۱۲ دامنه کاربرد

رعایت مفاد این مبحث در انجام عملیات ساختمانی برای کلیه ساختمانهای مشمول قانون نظامدمهندسی و کنترل ساختمان لازم الاجرا است.

۳-۱-۱۲ تعاریف کلی و واژه ها

در این بخش تعاریف زیر ارائه میشود. سایر اصطلاحاتی که جنبه عمومی ندارد، در جای خود تعریف خواهند شد. برای اصطلاحاتی که در این مبحث تعریف نشدهاند، معنای متداول آنها مورد نظر است.

۱-۳-۱-۱۲ عملیات ساختمانی

عملیات ساختمانی عبارت است از تخریب، خاکبرداری، خاکریزی، گودبرداری، حفاظت گودبرداری
و پی سازی، احداث بناهای موقت و دائم، توسعه، تعمیر اساسی و تقویت بنا، نماسازی، محوطه سازی
و ساخت قطعات پیش ساخته در محل کارگاه ساختمانی، حفر چاه ها و مجاری آب و فاضلاب و سایر
تأسیسات زیربنایی.

۲-۳-۱-۱۲ کارگاه ساختمانی

کارگاه ساختمانی محلی است که یک یا تعدادی از عملیات ساختمانی مندرج در بند ۱۲-۱-۳-۱ در آن انجام شود. در صورت اخذ مجوز برای استفاده از معابر مجاور کارگاه جهت انبار کردن مصالح؛ یا استقرار تجهیزات و ماشین آلات، این محل ها نیز جزء کارگاه ساختمانی محسوب میشود.

۳-۳-۱-۱۲ محل کار

محل کار محلی است در محدوده کارگاه ساختمانی که در اختیار کارفرما باشد و کارگران به درخواست و به حساب کارفرما در آنجا مشغول کار باشند و برای انجام کار به آنجا وارد شوند.

۴-۳-۱-۱۲ وسایل و تجهیزات

وسایل و تجهیزات عبارت است از ابزار، ماشینآلات، داربست ها، نردبان ها، سکوها و تجهیزات مشابه
که در کارگاه ساختمانی به کار گرفته میشوند.

۵-۳-۱-۱۲ مرجع رسمی ساختمان

مرجع رسمی ساختمان مرجعی است که طبق قانون، مسئول صدور پروانه ساختمان و نظارت و
کنترل بر امر ساختمان سازی در محدوده مورد عمل خود باشد.

۶-۳-۱-۱۲ مرجع ذیصلاح

مرجع ذیصلاح مرجعی است که طبق قانون، صلاحیت تدوین، تصویب یا ابلاغ ضوابط و مقررات
مشخصی را داشته باشد.

۷-۳-۱-۱۲ شخص ذیصلاح

شخص ذیصلاح شخصی است که حسب مورد دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی یا کاردانی یا
تجربی در رشته مربوط از وزارت راه و شهرسازی یا دارای صلاحیت نظارت بر امور ایمنی، بهداشت
کار و محیط زیست، یا پروانه مهارت فنی از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در رشته مربوط و یا
گواهی ویژه تردد و کار با ماشین آلات ساختمانی از اداره راهنمایی و رانندگی باشد.

۸-۳-۱-۱۲ مهندس ناظر

مهندس ناظر (ناظر) شخصی حقیقی یا حقوقی دارای پروانه اشتغال به کار در یکی از رشته های
موضوع قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان است که بر اجرای صحیح عملیات ساختمانی در
حیطه صلاحیت مندرج در پروانه اشتغال خود نظارت مینماید .

۹-۳-۱-۱۲ سازنده (مجری) 

سازنده (مجری) شخصی است حقیقی یا حقوقی که در زمینه اجرای ساختمان دارای پروانه اشتغال
به کار از وزارت راه و شهرسازی است و با عقد قراردادهای همسان که با صاحب کار منعقد
مینماید، اجرای عملیات ساختمانی را بر اساس نقشه های مصوب، مقررات ملّی ساختمان و سایر
مدارک منضم به قرارداد برعهده دارد. سازنده ساختمان نماینده صاحب کار در اجرای عملیات
ساختمان بوده و پاسخگوی کلیه مراحل اجرای کار به ناظر و دیگر مراجع نظارت و کنترل ساختمان
می باشد.

۱۰-۳-۱-۱۲ صاحب کار

صاحب کار شخصی است حقیقی یا حقوقی که مالک یا قائم مقام قانونی مالک کارگاه ساختمانی بوده
و اجرای عملیات ساختمانی و مسئولیت ایمنی، بهداشت کار و حفاظت محیط زیست مربوط به آن را
بر طبق قرارداد کتبی به سازنده واگذار می نماید. در صورتی که صاحب کار دارای پروانه اشتغال به
کار در زمینه اجرا باشد و خود رأساً عملیات اجرایی را عهدهدار شود، سازنده نیز محسوب می شود .

۱۱-۳-۱-۱۲ پیمانکار

پیمانکار شخصی است حقیقی یا حقوقی که به عنوان پیمانکار جزء یا فرعی اجرای قسمتی از
عملیات ساختمانی را بر طبق قرارداد کتبی با سازنده عهده دار می شود

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان

۱۲-۳-۱-۱۲ خویش فرما

خویش فرما شخص حقیقی ذیصلاحی است که در کارگاه ساختمانی بدون بکارگیری کارگران دیگر
و بر طبق قرارداد کتبی پیمانکاری، مسئولیت انجام قسمت یا قسمت هایی از عملیات ساختمانی را
بر عهده می گیرد. خویش فرما در کارگاه ساختمانی پیمانکار جزء یا فرعی محسوب می شود.

۱۳-۳-۱-۱۲ کارفرما

کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که یک یا چند نفر کارگر را در کارگاه ساختمانی به هزینه خود و با پرداخت مزد به کار میگمارد، اعم از اینکه پیمانکارجزء، سازنده یا صاحب کار باشد.

۱۴-۳-۱-۱۲ کارگر

کارگر شخصی است حقیقی که در کارگاه ساختمانی در مقابل دریافت مزد به درخواست و با هزینه
کارفرما کار کند.

۱۵-۳-۱-۱۲ حفاظت

حفاظت عبارت است از اقدامات و عملیاتی که به منظور نگهداری و مراقبت از افراد، اشیاء، اموال،
ابنیه، وسایل و تجهیزات در مقابل خطرات ناشی از اجرای عملیات ساختمانی بکار برده می شود.

۱۶-۳-۱-۱۲ ایمنی

ایمنی عبارت است از:
الف: مصون و محفوظ بودن کلیه کارگران و افرادی که به نحوی در کارگاه ساختمانی با عملیات
ساختمانی ارتباط دارند.
ب : مصون و محفوظ بودن کلیه افرادی که در مجاورت یا نزدیکی (شعاع موثر) کارگاه ساختمانی
عبور و مرور، فعالیت یا زندگی میکنند.
پ : حفاظت و مراقبت از ابنیه، خودروها، تاسیسات، تجهیزات و نظایر آن در داخل یا مجاورت
کارگاه ساختمانی

۱۷-۳-۱-۱۲ خطر

خطر به شرایطی اطلاق میشود که دارای پتانسیل رساندن آسیب و صدمه به افراد، خسارت به
وسایل، تجهیزات، بناها و از بین بردن مواد یا کاهش کارایی در اجرای یک عمل از قبل تعیین شده
باشد.

۱۸-۳-۱-۱۲ بهداشت کار (بهداشت حرفه ای)

بهداشت کار (بهداشت حرفه ای) عبارت است از علم و فن پیشگیری از بیماریهای ناشی از کار و ارتقای سطح سلامتی افراد شاغل از طریق کنترل عوامل زیان آور محل کار.

۱۹-۳-۱-۱۲ محیط زیست

محیط زیست عبارت است از سلامت و بهداشت کلیه افرادی که در مجاورت یا نزدیکی (شعاع موثر)
کارگاه ساختمانی عبور و مرور، فعالیت یا زندگی میکنند و همچنین جلوگیری از آلودگی هوا، آب،
خاک و آلودگی صوتی ناشی از عملیات ساختمانی.

۲۰-۳-۱-۱۲ حادثه

حادثه رخدادی غیر عمد است که به طور غیر منتظرهای اتفاق افتد و باعث خسارت مالی و یا صدمه
جانی شود.

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان

۲۱-۳-۱-۱۲ حادثه ناشی از کار

حادثه ناشی از کار رخدادی است که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای شاغلین در کارگاه
ساختمانی اتفاق افتد. همچنین حوادثی که حین کمک رسانی به افراد حادثه دیده نیز رخ دهد
حادثه ناشی از کار محسوب می گردد.

۲۲-۳-۱-۱۲ بیماری ناشی از کار یا بیماری شغلی

بیماری ناشی از کار یا بیماری شغلی بیماری است که در اثر اشتغال در محل کار برای کارگر به
وجود آمده یا تشدید شده، و عامل اصلی و مرتبط با آن در محل کار و به عنوان عامل زیان آور در
محل کار موجود می باشد.

۲۳-۳-۱-۱۲ ریسک

حاصل ضرب احتمال وقوع یک رویداد یا مواجهه با عوامل زیان آور در پیامدهای حاصل از آن را
ریسک می گویند. به بیان دیگر، ریسک عبارت است از احتمال بوجود آمدن آسیب و صدمه از یک
خطر معین.

۲۴-۳-۱-۱۲ مدیریت ریسک

مدیریت ریسک عبارت است از شناسایی مخاطرات احتمالی، ارزیابی ریسک هایی که ممکن است از
مخاطرات فوق بوجود آیند، تصمیم گیری و برنامه ریزی در مورد اقدامات کنترلی به منظور اجتناب یا
کاهش سطح ریسک ها، اجرای اقدامات کنترلی، مشاهده و بازبینی موثر بودن اقدامات و مستندسازی
آنها.

۲۵-۳-۱-۱۲ ارزیابی ریسک 

ارزیابی ریسک یک روش منطقی برای تعیین اندازه کمی و کیفی خطرات، و بررسی پیامدهای
بالقوه ناشی از حوادث احتمالی بر روی افراد، مواد، تجهیزات و محیط است. در حقیقت از این طریق
میزان کارآمدی رو ش های کنترلی موجود مشخص شده و داده های با ارزشی برای تصمیم گیری در
زمینه کاهش ریسک خطرات، بهسازی سیستم های کنترلی و برنامهریزی برای واکنش به آنها فراهم
می شود.

۲۶-۳-۱-۱۲ کار در ساعت غیر عادی

کار در ساعت غیر عادی عبارت از کاری است که در خارج از وقت عادی و یا از پیش تعیین شده
انجام شود. کار نگهبانان و کارگران حفاظت و ایمنی، کار در ساعت غیر عادی تلقی نمیشود.

 

مبحث دوازدهم مقررات ملّی ساختمان