جغرافیای طبیعی شهرستان ساوه

این شهرستان به مساحت ۸۸۵۵ کیلومتر مربع (معادل ۳۰ درصد مساحت کل استان مرکزی) در شمال استان مرکزی قرار گرفته است که بدین ترتیب وسیع ترین شهرستان استان مرکزی به شمار می آید . این شهرستان از شمال وشمال غربی به کرج و قزوین، شمال شرقی به شهریار، جنوب شرق به قم از جنوب به تفرش و از غرب به همدان محدود می گردد . مرکز آن شهر ساوه، در ارتفاع ۹۹۵ متری از سطح دریا قرار گرفته است و با مرکز استان (اراک) ۱۵۲ کیلومتر فاصله دارد.
شهرستان ساوه براساس آخرین تقسیمات کشوری سال ۱۳۷۵ دارای ۵ شهر (ساوه، زوایه، غرق آباد ، مأمونیه، نوبران) ۴ بخش و ۱۲ دهستان بوده است. جمعیت این شهرستان در سال ۱۳۷۵، حدود ۲۲۳۴۲۹ نفر بوده، ۵/۱۷ درصد جمعیت استان را شامل میشود . از این تعداد ۵۳ درصد ساکن نقاط شهری بوده اند.

سوغات شهرستان انار و انجیر خشک و پایه اقتصاد آن را صنعت و کشاورزی تشکیل می دهد. منطقه ساوه به خاطر مجاورت با کویر و ارتفاعات کم دارای آب و هوای گرم و خشک است.

میزان بارندگی کم و حدود ۲۱۳ میلیمتر در سال می باشد و بیشتر بارش نیز به صورت باران است. شهرستان ساوه را بیشتر نقاط هموار و دشت تشکیل می دهد. این دشتها از جنوب شهر ساوه شروع و تا دشت بزرگ ساوه – که گستردگی شهرهای غرق آباد، ساوه، شهرصنعتی، مأمونیه و زرند است – امتداد دارد و دارای خاکی بسیار حاصلخیز و محل تولید بسیاری از محصولات باغها و کشاورزی است. ارتفاعات منطقه در غرب شهرستان متمرکز بوده و در شمال غرب شهر ساوه و غرب رازقان به حداکثر ۲۹۳۰ متر می رسد.

رودخانه قره چای که از غرب و از استان همدان وارد شهرستان ساوه می شود با جهت غرب به شرق تمام شهرستان را مشورب نموده و به خارج از شهرستان (مسیله قم) هدایت می شود. بر مسیر همین رود است. ساکه ساوه (الغدیر) بر محل قدیمی بند شاه عباسی احداث گردیده است. از دیگر رودخانه های مهم در آن، مزدکان که از ارتفاعات غربی سرچشمه گرفته و در جنوب شهر ساوه با قره چای یکی می شود از سرشاخه ها این رودخانه که همگی از ارتفاعات شمال غرب سرچشمه می گیرند. می توان به رودخانه های فصلی سامان، مسیله و چرم اشاره داشت.