اقدام پژوهی

توصیف وضعیت موجود:

مقطع ابتدایی زیر بنای مقاطع دیگر تحصیلی می باشد و در مقطع ابتدایی نیز پایه اول اساس پایه های دیگری می باشد و هر چقدر دانش آموزان در این پایه بهتر آموزش ببینند، در پایه های دیگر راحت تر هستند و بالعکس؛ در پایه اول در درس ریاضی و فارسی (قرائت و املای فارسی) کلیدی هستند و بیشترین ساعات به این دو درس اختصاص می یابد و از بین دو درس ذکر شده درس فارسی از اهمیت دو چندانی برخوردار می باشد. طوری که بدون یادگیری درس فارسی، یادگیری دروس دیگر تقریباً غیر ممکن می باشد. در روزهای اول سال تحصیلی وقتی وارد کلاس شدم و بعد از ارزیابی از عملکرد دانش آموزان متوجه شدم دانش آموز، راضیه پرهاژه مشکل اساسی در املا نویسی دارد. وضعیت تحصیلی او بسیار نگران کننده بود و من او را در حد دانش آموزا پایه اول هم نمی دانستم. زیرا عدم پیشرفت تحصیلی او باعث نگرانی شدید خودم شده بود و گاهی به طور ناگهانی به او می گفتم چرا نمی توانی کلمه ای را درست بنویسی و او فقط تنها عکس العملی که نشان می داد نگاه های معصومانه اش به من بود، پس سعی کردم به دنبال راه چاره اساسی برای این مشکل باشم زیرا این امر باعث آزار دیگر دانش آموزان نیز شده بود.

تجزیه و تحلیل:

با معلم پایه اول صحبت کردم که چرا دانش آموزی که توانایی نوشتن حروف را ندارد و یاد نگرفته به کلاس دوم ارتقا داده است و ایشان در پاسخ سوالم این جواب را داد که روش تدریس من عالی بوده و دانش آموز طی تعطیلات تابستانی به فراموشی حروف و کلمه نویسی دچار گشته که البته این جواب برای خود من اصلا قابل قبول نبود و احساس کردم مشکل ریشه در چند جا دارد و باید بررسی و حل شود، به سراغ مدیر مدرسه رفتم و از ایشان خواستم دانش آموز راضیه پرهازه حروف را نمی شناسد و بهتر است به کلاس اول برگردانده شود که مدیر هم با ناراحتی تمام اعلام کرد این کار نشانه ضعف معلم سال قبل و مدیریت را می رساند که شاید برای مصلحت مدرسه و … قبولی این دانش آموز را در پایه اول صادر کرده اید. چاره ای نداشتم و مدت ها با خود فکر می کردم با آقای صالحی مشاور اداره قرار گذاشتیم و راضیه را به او نشان دادم تا بدانیم چگونه راضیه را به درس خواندن علاقه مند کنم و املایش قوی تر شود، با والدینش صحبت کردم البته در چند جلسه ای که حضور والدین را خواستار شدم فقط مادر به جلسه می آمد و متوجه شدم: