تعریف سرمایه

سرمایه چیست؟ و انواع سرمایه

Capital سرمایه, در علم اقتصاد, عبارت است از حق یا علاقه صاحبان یک مؤسسه نسبت به دارایی مؤسسه مذکور.

این مبلغ از کم کردن بدهی‌های مؤسسه از جمع دارایی آن بدست می‌آید. بعبارت دیگر پس از پرداخت تمام بدهی‌ها و تعهدات یک مؤسسه آنچه از دارایی باقی می‌ماند متعلق به صاحب یا صاحبان مؤسسه است.
تعریف و مفهوم سرمایه

هر نوع دارایی های مالی یا ارزش دارایی های مالی نظیر وجه نقد موجود در حساب‌های بانکی، همین‌طور کارخانه‌ها، ماشین آلات و تجهیزاتی که برای تولید در اختیار شرکت هاست، سـرمایه گفته می‌شود.

سـرمایه می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. معنی دقیق آن به مفهومی که واژه سـرمایه در آن مورداستفاده قرار می‌گیرد، بستگی دارد. عموماً، به منابع مالی مورداستفاده سـرمایه گفته می‌شود. شرکت‌ها و جوامعی که سـرمایه بیشتری دارند از سایر رقبای خود با سـرمایه کمتر، عملکرد بهتری خواهند داشت.

سرمایه با پول فرق دارد. پول چیست؟ پول صرف خرید کالاها و خدمات مصرفی می‌شود. ولی سـرمایه طول عمر بیشتری دارد و برای تولید ثروت در سرمایه گذاری به کار می‌رود.

از نظر علوم اجتماعی و رفتاری سـرمایه می‌تواند به طور کلی به چهار دسته تقسیم شود. سَرمایه اقتصادی – سَرمایه اجتماعی – سَرمایه فرهنگی – سَرمایه نمادین

ویژگی مهم تمام سرمایه‌ها این مورد است که سرمایه‌ها قابلیت تبدیل به یکدیگر دارند.
سَرمایه نقدی و غیر نقدی

سـرمایه ممکن است نقدی باشد یا غیر نقدی. سرمایه نقدی که اکثر شرکت های سهامی دارند وجه نقد است. سـرمایه غیر نقدی مال یا امتیاز یا عملی است که شرکاء در ازاء قیمت سهام خریداری شده می پردازند.
انواع سرمایه در اقتصاد

•سرمایه در گردش:
آن مقدار دارایی جاری که از محل منابع مالی بلند مدت تامین شده باشد.

•سرمایه ثابت:
در اقتصاد مارکسیستی آن بخش از سرمایه که به صورت وسایل تولید، ابزار کار و موادخام نمود می یابد.

•سرمایه ربایی:
در اقتصاد مارکسیستی آن بخش از سرمایه است که صرفاً در حوزه گردش پول، و بدون هیچگونه فعالیتی در فرآیندهای تولید و توزیع کالا، جریان یابد.

•سرمایه سهمی:
کل سرمایه گذاری صاحبان یک واحد اقتصادی از راه خرید.
ابعاد سرمایه

سـرمایه ابعاد گوناگونی دارد که هر کدام از نظر ماهیت، قلمرو و تأثیراتی که بر توسعه می‌گذارند، با یکدیگر متفاوتند؛ و در عین حال در فرایند توسعه و چگونگی شکل گیری آن لازم و ملزوم یکدیگرند، که عبارتند از:

• -سرمایه ثابت اقتصادی
  -سرمایه مولد اقتصادی
  -سرمایه جاری
  -سرمایه ثابت اجتماعی
  انواع مدرن سَرمایه
  سرمایه مالی

سـرمایه مالی، که نشان دهنده تعهدات است و به عنوان پول برای تجارت حل و فصل می شود و متعلق به اشخاص حقوقی است. این در قالب دارایی های سـرمایه ای است که در بازارهای مالی معامله می شوند. ارزش بازار آن نه بر انباشت تاریخی سرمایه‌گذاری شده است، بلکه بر ادراک بازار از درآمد پیش بینی شده و ریسک آن است.
سرمایه طبیعی

سـرمایه طبیعی، که در محیط زیست ذاتی است و تامین ثروت انسانی را افزایش می دهد.
سرمایه اجتماعی

سـرمایه اجتماعی، که در شرکت خصوصی به عنوان بخشی از ارزش خالق یا ارزش برند شناخته می شود، اما مفهومی تر از روابط بین انسان ها با ارزش پولی است که انگیزه اقدامات مشابه به پرداخت جبران خسارت است.
سرمایه آموزشی

سـرمایه آموزشی، که در اصل در دانشگاه ها تعریف شده است، همان جنبه تدریس و انتقال دانش است که در افراد یا روابط اجتماعی ذاتی نیست اما قابل انتقال است.
سرمایه انسانی

سـرمایه انسانی، یک اصطلاح گسترده است که عموماً شامل استعداد اجتماعی، آموزشی و فردی در ترکیب است. این در اقتصاد تکنیکی برای تعریف “رشد متعادل” استفاده می شود که هدف آن بهبود سـرمایه انسانی و همچنین سـرمایه اقتصادی است.
سرمایه عمومی

سـرمایه عمومی، یک سری مفاهیم است که تلاش می کند تا سرمایه فیزیکی را که زیربنای آن در نظر گرفته شده است توصیف کند و تولید را با روش های نامشخص یا ضعیف حسابداری پشتیبانی کند. این شامل کل دارایی های دولتی که برای ارتقای بهره وری صنعت خصوصی از جمله بزرگراه ها، راه آهن، فرودگاه ها، تاسیسات تصفیه آب، ارتباطات راه دور، شبکه های برق، خدمات انرژی، ساختمان های شهری، بیمارستان های عمومی و مدارس، پلیس، آتش نشانی حفاظت، دادگاه و… است. با این حال، تا زمانی که بسیاری از این دارایی ها به صورت عمومی یا خصوصی باشند این یک مشکل خواهد بود.
چرا سرمایه مهم است؟

کسب‌وکارها برای ساخت کارخانه‌های جدید، خرید تجهیزات جدید، توسعه محصولات جدید و ارتقای فناوری اطلاعات باید پول یا سـرمایه داشته باشند. هر صاحب کسب‌وکار یا مدیر ارشد مالی (CFO) در چنین مواقعی باید بررسی کند که آیا بازده‌ سرمایه‌گذاری از هزینه سَرمایه یا هزینه‌‌ای که برای سرمایه‌گذاری در پروژه لازم است، بیشتر است یا نه. صاحبان کسب‌وکار معمولاً روی پروژه‌های جدید سرمایه‌گذاری نمی‌کنند مگر اینکه بازده‌ سرمایه‌ی این پروژه‌ها بیشتر یا حداقل برابر با هزینه‌ای باشد که برای تأمین مالی آنها صرف می‌شود. هزینه‌سرمایه کلید همه‌ی تصمیمات تجاری است.

منبع سایت Big Wallet